สวัสดีตัวฉันในวันนี้

สวัสดี...
ปล.ฉันจะเรียกเธอ -ตัวของฉันนั่นแหละ ว่า "MaiLo" ละกันนะ

หนึ่ง.
นี่ MaiLo วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ 26 มีนาคม 2550
ฉันสมัครสมาชิกของบล็อกแก๊ง
หลังจากที่ได้ไปแอบอ่านบล็อกของคนอื่นที่เกิดจากที่นี่มาหลายครั้งแล้วนะ

สอง.
MaiLo ว่าฉันเหลวไหลไหม
ก็ฉันอายุจะยี่สิบสามในวันที่หกมิถุนายนปีนี้แล้ว
แต่ฉันยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักอย่างเลย ดูคนอื่นซิที่อายุเท่าฉันหรือน้อยกว่าฉัน เขายังมีอะไร มากกว่าฉันเลย

สาม.
ฉันเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ในสมัยที่ฉันสอบเอนทรานซ์เข้ามายังเป็นศูนย์กลางสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล หรือที่เขาเรียกๆ กันว่า คลองหก อยู่เลย

-แสดงว่าฉันแก่แล้วใช่ไหม- ก็ไม่นะ ยังเด็กๆ อยู่เลย อิอิ

สี่.
นี่ MaiLo ตอนเด็กเคยเป็นเหมือนกันไหม
คิดจินตนาการว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไรยังไงละ
เนี่ยฉันอยากเป็นครูแหละ ตอนเด็กๆน่ะ

แต่โตมาได้ทำงานอะไรก็ไม่รู้ แหะๆ ไม่ใช่คุณครูด้วย

ห้า.
นี่ MaiLo ความรักเป็นอย่างไรกันนะ
จะเป็นเหมือนน้ำหวานหรือเปล่า
หรือจะเป็นเหมือนรสของบอระเพ็ดที่แม่เอามาป้ายที่ เอ่อ นม ของแม่เพื่อให้ฉันหย่านมเสียที

หก.
แล้วทำไมฉันต้องเกิดมาเป็นคนด้วยละ

สงสัยจัง

MaiLo >>
MaiLo ขอข้ามข้อหนึ่งนะ เพราะก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นวันอะไร

ข้อสอง
อืม... MaiLo ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเหลวไหลหรือเปล่า
แต่ เอ่อ ถ้ารีบกลับไปทำงานตอนนี้และเดี๋ยวนี้
ในเวลานี้ก็คงไม่เหลวไหลหรอก
แล้วก็นึกถึงสิ่งที่อยากทำนะ แล้วตั้งเป้าเอาไว้ว่า ฉันจะต้องทำให้ได้ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
หลังจากนั้นแล้วก็ทำให้ได้ตามที่ตั้งไว้
ที่สำคัญ MaiLo เป็นกำลังใจให้เสมออยู่แล้ว

ข้อสาม
แก่แล้วซิ
อายุเราเพิ่มขึ้น เราก็แก่ขึ้นนั่นแหละ
เราแก่ประสบการณ์ในชีวิต ได้พบเจอกับสิ่งใดมา นั่นแหละ ประสบการณ์
เราแก่ความคิด คิดอะไรได้ยาวขึ้นไงละ

ข้อสี่
MaiLo ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ เพราะความรักของแต่ละคนไม่เหมือนกันไงละ
ของ MaiLo ก็แบบนึง ของคนอื่นก็แบบนึง

แต่สิ่งที่เรียกว่าความรัก จะไม่เกิดขึ้นเลย ถ้าไม่ได้มาจากคนสองคน

ข้อห้า
เพราะเรายังทำการกระทำต่างๆ ไว้ไม่หมดน่ะซิ
เคยได้ยินไหม
เป็นมนุษย์ เพราะว่ามีกรรม กรรมคือการกระทำ
ต้องชดใช้กรรม หรือการกระทำของเรานั่นเอง